17 rocznica śmierci Jana Pawła II

2 kwietnia to ważny dzień pamięci o wielkim człowieku, Janie Pawle II. To symboliczny dzień śmierci wielkiego Polaka, świętego Kościoła katolickiego, oddanego drugiemu człowiekowi duchownego, wrażliwego poety, autora Tryptyku rzymskiego i encyklik, personalisty chrześcijańskiego, pedagoga i filozofa, a nawet dramaturga i aktora. Karol Wojtyła miał naprawdę wyjątkowo fascynującą osobowość, potrafił podejmować dialog z drugim człowiekiem, reagować na jego krzywdę, brać na swoje ręce dzieci, przyciągać je jak magnes swoim poczuciem humoru i ciekawością świata.

Gdy brakuje go już od 17 lat, zastanawiamy się, na ile jego misja zmieniła nasze własne postrzeganie świata, jak bardzo nas udoskonaliła, w jakim kierunku pchnęła nasze zainteresowania, czy dzięki niemu i jego filozofii personalnej, utrwalanej przecież w praktyce, udało się nakłonić nas do zrozumienia drugiego człowieka, pełnego zaufania i oddania mu całego siebie?

Powtarzając sobie to pytanie, składamy właśnie dziś kwiaty pod pomnikiem naszego Jana Pawła Wielkiego, który nauczył nas otwierać się na innych. Dokonują tego nie tylko dorośli, angażujący się w działania społeczne, jak Prezes Fundacji Kamil Patynowski i Dyrektor biura Fundacji dr Anna Łozowska-Patynowska, ale także dzieci, którym Papież ufał bezgranicznie….

Idea Totus Tuus nas Polaków dotknęła szczególnie, do cna. Dziś my nie wahamy się pomóc innym.

……………………………………

Jednocześnie pragniemy wyrazić nasze nadzieje na szybkie zaprzestanie konfliktu zbrojnego na Ukrainie, na której giną nie tylko żołnierze, ale także cywile, a przede wszystkim niewinne dzieci. Więc choć, jak twierdził J. Słowacki „modlitwa dziecka nic nie może. Smutno mi Boże!”, my trwamy nadal w przekonaniu, że pokój niedługo nastanie a świat stanie się wolny od wojny i nienawiści.

2 квітня – важливий день, день пам’яті про велику людину – Яна Павла ІІ. Це пам’ятний день смерті великого Поляка, святого Католицької церкви, відданого іншим людям священнослужителя, чуйного поета, автора Триптиху римського та енцикліка, християнського персоналіста, педагога і філософа, а також драматурга і актора. Кароль Войтила був насправді винятковою і захоплюючою особистістю. Міг підтримувати діалог з будь-якою людиною, співчувати її проблемам. А піклуючись про дітей, притягував їх до себе як магніт, своїм почуттям гумору та різнобічним світоглядом.

Його немає з нами вже 17 років. Але весь цей час ми не перестаємо замислюватись наскільки його місія змінила наше сприйняття світу, наскільки сильно вдосконалила нас і змінила вектор наших інтересів. Як завдяки його особистості і його власній філософії, яка впроваджувалася і на практиці, вдалося переконати нас розуміти іншу людину, повністю довіряти і віддавати їй всього себе?

Повторюючи собі це питання, ми сьогодні покладаємо квіти до пам’ятника нашого Яна Павла Великого, який навчив нас відкриватися для інших. Долучаються до цього не тільки дорослі, які беруть участь в громадській діяльності, як наприклад, президент Фонду Каміль Патиновські та директорка офісу Фонду д.Анна Лазовська-Патиновська, а і діти, яким Папа дуже довіряв.

Для нас Поляків ідея Totus Tuus стала особливо зворушливою. Саме тому сьогодні, ми не вагаючись допомагаємо іншим.

Разом з тим, хочемо виразити наші надії на швидке закінчення збройного конфлікту в Україні. Від якого гинуть не тільки солдати, а й мирні жителі і передусім – невинні діти. Тож, хоча як стверджував Й. Словацькі: «…молитва дитини нічого не може. Сумно мені Боже!» – ми віримо, що скоро настане мир і світ звільниться від війни та ненависті.

Udostępnij ten tekst znajomym:

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin